นิยายวาย ผพต Omegaverse เขียนโดย นทกร
#ผัวพี่ต้อย พ่อไอ้แต๋ม
โชคหล่นทับแต่ดันหลบได้…
คำโปรย
โชคชะตาน่ะมันมักจะเล่นตลกกับเราเสมอ และมันมักจะเล่นงานเราในตอนที่เผลอตัวทุกครั้ง
“ผมว่าเรามีเรื่องต้องคุยกันนะครับ เด็กคนนั้นเป็นลูกชายของผมใช่มั้ย”
ก็อยากจะตอบว่าไม่ใช่อยู่หรอก แต่ครั้นมองหน้าลูกแล้วหันมองอัลฟ่าตรงหน้า คำปฏิเสธทั้งหมดทั้งมวลก็ติดอยู่ตรงริมฝีปาก
หน้าลูกชายของเขาเหมือนอัลฟ่ามาก…
“เมื่อหกปีก่อน”
หกปีก่อนมันทำไมวะ
“คุณฮีต ผมรัต…”
ฮ่าๆ บักฝรั่งตรงหน้ากำลังพยายามบอกว่าตัวเองเป็นพ่อของลูกใช่มั้ยนะ
แล้วถ้าเขาบอกว่าเขาจำอะไรไม่ได้สักอย่าง จะมีใครเชื่อเขามั้ย???
#นิยายมีเด็ก
รีวิว
ยังไม่มีบทวิจารณ์